9 Jul 2006

الناس الناس... فتافيت الماس...

الماس الماس.... وما ادراك ما الماس... الماس صحيح غالى وعزيز ولازم تخاف عليه عشان مش هتلاقيه كل يوم... والماس برده سفّاح.. بيقطع.. بيجرح... وانت مش دريان.... والناس اللى تحبهم برده كده.... مع انهم يتشالوا فى ننى العين ويبقى شوية عليهم بس جرحهم صعب... صعب اوى.... مابتحسش بيه الا بعد ماتنزف ويمكن كمان دمّك يتصفى وانت مش دريان
-----------------------------------------------
فتافيت الماس مابتتلاقاش بالساهل.. ولا الناس اللى زى الماس بتتلقى بالساهل... وعشان تلاقى الماس هتتعك فى حاجات فالصو... والماس نفسه كمان بيبقى مستخبى فى الطين ولازم توضبه عشان يلمع... الازمة بقى انك ساعات تاخد حتة ماسة خام تفضل توضب فيها وتصنفر فيها وأول ماتلمع يييجى حد يطلشها منك...
-----------------------------------------------
تعمل ايه لو لقيت ماسه مشروخة.. الماس اما بينشرخ مالوش حل... لازم تكسر الحتة المشروخة.. وتصنفر.. وتلمع... لحد ماتظبطها تمام... المشكله فى الشرخ اللى فى قلب الماسه.. ده مالوش دوى... وبعد شويه بيفلق الماسة نصين
-----------------------------------------------
فى ماس من كتر الطين اللى عليه مبيبانش.... ولا حد بيدرى بحتة الماسه المدفونة جوة الطين سنين وسنين مستنيه حد يلاقيها... مايشوف الماس المخبّى الا واحد بعين شافت ياما... الماسه دى صنفرتها صعب اوى.. وبتنجرح كتير على ماتصنفرها وتلمعها ويمكن تقطعلك وريد تخلص عليك....
-----------------------------------------------
اوعاك يوم تبيع الماس بالتراب... ولا تبكى يوم على ماسة جرحتك.. ولا ماسه راحت منك... مادايم الا وجه الدايم.. الماسه مهما راعيتها مسيرها يوم تفوتك, او تفوتها....عاشر يابن آدم مسيرك تفارق... ولا يوم تشرخ ماسة... واوعى لجرح الماس... جرح الماس قتّال....